Wie zijn wij?
De Stichting zijn enthousiaste wandelaars die geraakt zijn door het mooie Italiaanse groene hart dat Umbrië heet. We zijn mensen die graag wandelen en graag buiten zijn. We zijn mensen die ook graag even net wat dieper op iets willen ingaan door stil te staan bij waar je mee bezig bent. We zijn ook mensen die houden van het nuttige en het aangename, dus gewoon mensen van deze tijd met een franciscaan in ons midden die de deuren van de kloosters net iets verder open krijgt en zo kan zorgen voor mooie overnachtingsplekken en voor de verhalen die al de afzonderlijke plekken hun eigen specifieke kleur geven.
De Stichting Franciscaanse Voettochten wordt gevormd door:
Voorzitter: Mattie Jeukens ofm
Secretaris: Sandra van de Mortel
Penningmeester: Jos Jeukens
Materiaalcommissaris: Neeltje Verheijen
Lid: Lies Bindels
Lid: Jo Ludwig
De Stichting Franciscaanse Voettochten wordt gevormd door:
Voorzitter: Mattie Jeukens ofm
Secretaris: Sandra van de Mortel
Penningmeester: Jos Jeukens
Materiaalcommissaris: Neeltje Verheijen
Lid: Lies Bindels
Lid: Jo Ludwig
Geschiedenis
De Stichting Franciscaanse Voettochten is voortgekomen uit een teleurstelling van enkele mensen die in Umbrië in het voetspoor van Franciscus wilden wandelen. Die eerste keer kwamen zij niet verder dan asfaltwegen en af en toe een onverharde 'witte' weg. Tegelijkertijd waren zij onder de indruk van de plekken, de natuur, het water uit de bronnen, de zuivere lucht, dat zij dachten dat het ook anders moest kunnen. Die groep mensen is toen gaan zoeken naar nieuwe wegen en na heel wat keren fout lopen en verdwalen werden gaandeweg koeienpaadjes gevonden, werd er af en toe een nieuwe weg gebaand, maar ontstond er een prachtige avontuurlijke wandelroute van Narni naar Assisi. Een route die goed te doen is als je een normale goede conditie hebt en niet bang bent aangelegd. Je moet niet bang zijn om back to basics te gaan, niet bang zijn voor het sobere, eenvoudige en het slapen op een matje. De eerste tocht was in 1995. Vanaf dat jaar is er steeds minstens één tocht gemaakt, maar meestal meer. Later kwam er ook de tocht van Florence naar Assisi bij en nog weer later ook de pelgrimstocht in de Morvan naar Vezelay, naar de basilica van het Licht. En het is Franciscaans. Dat wil zeggen dat het tochten zijn met een groep, je doet het samen. Je zorgt dus ook een beetje voor elkaar. Het is eenvoudig en sober. Je probeert een brug te slaan tussen mensen en de natuur en tussen onze tijd nu en de tijd van de Middeleeuwen. Ongemerkt gaat Franciscus mee lopen.
Gaandeweg ontstonden er ook ééndaagse wandelingen, zoals de kapellentocht van de Antonius van Paduakerk in Heerlen - Beersdal naar Rolduc langs de groene rafelrand van Heerlen.
Er ontstond de mooie eendaagse kerk en kunsttocht van Holset via Lemiers en Wahlwiller naar Wylre en natuurlijk moet de tocht niet vergeten worden van Franciscaans Maastricht naar Franciscaans Hasselt.